Fist Sangria, first au pair meeting & Sean! - czyli co au pair robi po pracy

Sluchajcieeeeee! Nie wiem jak to zrobic, aby wam to wszystko szybko opowiedziec. Szybko, gdyz niebawem bede uciekac na przystanek (a jeszcze pokoj trzeba ogarnac), bo umowilam sie z Ania na Sol. Ale zaczynajac od poczatku mojego dnia..

Jesli chodzi o moje operskie zycie, to wczoraj byl calkiem mily dzien. Spedzilysmy go, w glownej mierze, na robieniu figurek z masy solnej, oraz pozniej - malowaniu ich. Farby mialysmy pozyczyc od Berty, ktora jest malarka, ale Marta widocznie nie chciala czekac az Berta sie obudzi i nagle czmychnela mi za brame. Polecialam za nia, a ona zadzownila do domofonu bramy z naprzeciwka i farby pozyczyla od sasiadow, hahaha. Sasiadka rowniez okazala sie malarka i na szczescie mowila troszke po angielsku, a wiec costam jej wytlumaczylam. 

Jakies dwie focie z naszego malowania:

Moja biedronka, ktora zrobilam dla Marty. Ona dla mnie stworzyla podobizne  Hello Kitty.:D

A teraz najlepszeeee! Czyli co au pair robi po pracy. Zastanawiam sie, jaka bylaby mina host families, gdyby sie dowiedzialy co ich idealne au pair (zwlaszcza te ze Stanow) robia poza godzinami pracy, wieczorem, badz konkretnie na meetingach au pair. Haha. Chyba nie chcieliby tego widziec. :P

Swoja wyprawe na Sol zaczelam wsiadnieciem do jednego z moich ukochanych autobusow, i gapieniem sie na podrywajacego mnie bus drivera. Ci ludzie tutaj sa niemozliwli. .:D Na Puerta del Sol spotkalam sie z Ros, gdzie polecialysmy na bardzo szybkie zakupy. Wlasciwie, to byla mistrzowska bieganina po sklepach, bo ona musiala kupic sobie konkretne rzeczy przed wyjazdem, ja natomiast na szybko wyhaczylam i dla siebie kilka drobiazgow (sukienke, torbe, 2 pary branzoletek). ;) Niedlugo potem ona musiala leciec, a ja, jako, ze byla jeszcze mloda godzina, zadzwonilam do Pauliny, coby sie dowiedziec gdzie baluje, wiem, ze miala isc na jakies party tej nocy. Okazalo sie, ze jest na Plaza de España z innymi au pair, bo o 21:30 ma sie odbyc jakis duzy meeting au pair z calego swiata. Przybylam tam wiec metrem (Boze, dzieki Ci za metro) i rozpoczelysmy swoje pierwsze spotkanie z anglojezycznymi au pair. Aaaah! Jak ja kocham angielski! Jak ja kocham mowic po angielsku! I jak ja kocham Madryt! Chociaz powiem wam, ze jak odezwala sie do mnie jedna Amerykanka, to nie mialam pojecia w jakim ona do mnie jezyku mowi, haha. Mowila tak szybko i tak niewyraznie, ze zupelnie nic nie wylapalam z pytania, ktore mi zadala trzy razy.. Ale wracajac do ogolnego opisu sytuacji... Au pair (male and female) zebraly sie pod fontanna na Plaza de España, gdzie odbywal sie wowczas koncert Boba Sinclara (o czym na poczatku nie mialam pojecia ;P). Au pair bylo calkiem sporo, a narodowosci tyle ile au pair. Ludzie okazali sie calkiem mili i mysle, ze bylo bardzo sympatycznie. Jedni byli troche drunk (jak my: ja i Paulina), inni byli duzo bardziej drunk. Ale atmosfera byla bardzo mila. I powiem wam, ze to jest zachwycajace - hiszpanie potrafia wyjsc na ulice, na jakis zielony skwer, usiac w gronie znajomych i pic. I jest to legalne i nic sie zlego nie dzieje. A nawet ma to swoja nazwe "botellon". My z Paulina pilysmy Sangrie, ktora sprzedali nam z pod lady chinczycy (bowiem sprzedawanie alkoholu po 22 jest tu nielegalne). I moge stwierdzic, ze jest to dosyc tani alkohol, ale pyszny! A teraz troche zdjec! Ciezko bylo zrobic cokolwiek sensownego, ze wzgledu na swiatlo i na wszystko, ale moze to co mi sie udalo cyknac, troche odzwierciedli charakter wczorajszej nocy (zdjecia mozecie sobie powiekszyc klikajac z nie):

Fontanna na Plaza de España.

Fontanna troszke pozniej.

Wszeeedzie ludzie.

Taki scisk panowal przez cala noc na caly placu i poza nim.

A to my! Z Sangria w lapce Pauliny:

Wygladamy tu beznadziejnie, ale pomyslalam, ze milo bedzie zamiescic jakies wspolne zdjecie.  No i pokazac sie wam. :)

Jesli chodzi o Plaza de España to powiedzmy, ze tyle. Zebralysmy sie z tamtad po 1, aby zdazyc na metro (Paulina) i autobus (ja) o 1:30. Nie chcialysmy wrocic za pierwszym razem za pozno, zwlaszcza, ze Paulina nastepny srodek komunikacji do domu miala o 6 nad ranem. Poza tym, juz troszeczke bylysmy pijane i np. nawet do siebie mowilysmy po angielsku, a ja prawie weszlam do szafki z srodkami do dezynfekcji w Friday´s, gdzie korzystalysmy z toalety. Bez komentarza. Bezpieczniej wiec bylo wrocic. Niestety, okazalo sie, ze moja droga do Moncloa okazala sie dluzsza niz przypuszczalam i na miejscu dowiedzialam sie, ze underground jest zamkniete, a moj autobus odjezdza z przystanku obok, a wlasciwie odjechal dwie minuty wczesniej. Nastepny mialam dopiero o 2:45! Czyli godzine i pietnascie minut pozniej! Posiedzialam piec minut na przystanku, znudzilo mi sie i pomyslalam, ze wroce ta sama ulica, aby poszukac jakiegos miejsca, zeby cos zjesc i zrobic siku. Chocbym miala placic miliony w Starbucksie. Niestety, zawiodlam sie, bo zycie owszem, toczylo sie, ale zadne sklepy otwarte juz nie byly. Nic, zupelnie. Pewnie byly otwarte, ale jakies kluby i na pewno nie w tej czesci centrum.. Szlam wiec i szlam. A tam dalej nic. Zdesperowana zeszlam na metro, majac nadzieje, ze jest jeszcze otwarte, ale wlasnie wypuszczali z niego dwie ostatnie osoby, wiec nic tam po mnie. Spytalam tylko glosem pelnym blagania, czy wie pani, czy jest tu jakies miejsce, gdzie mozna "go to pee and eat sth". Na to odezwal sie jeden z dwoch ostatnich pasazerow. I tak poznalam Sean´a (choc nie jestem pewna, czy tak sie pisze jego imie :p)

Wiem, wiem, wiem. Posadzicie mnie zaraz o nieodpowiedzialnosc, glupote, itd. Ale ja bylam naprawde zdesperowana, on byl pomocny i poza tym.. nie czulam zadnego zagrozenia. Bila z niego autentycznosc i od razu go polubilam. Pogadalismy chwile o tym, ze wszystko tutaj juz jest zamkniete i ze jesli tylko mam ochote to moge pojsc siku do lazienki w ich hotelu. Nie proponowal lazienki w jego pokoju, ale lazienke kolo recepcji, hotelowa. Zgodzilam sie wiec, choc przez dwie sekundy mialam stracha idac z nimi. Okazalo sie to oczywiscie zupelnie niepotrzebne. Hotel, w ktorym zostalam ugoszczona toaleta, do ktorego szlismy zaledwie kilka minut to pieciogwiazdowa "Melia" przy ulicy Princesa. Sean zaczekal na mnie i kiedy wyszlam z toalety (z racji iz naprawde mialam jeszcze mase czasu do autobusu), zgodzilam sie zostac na sofach i porozmawiac z nim. I uwierzcie, strasznie sie ciesze, ze spoznilam sie na ten autobus, haha. Rozmawialo nam sie bardzo milo. Dowiedzialam sie, ze Sean jest brytyjczykiem, ale mieszka w Chicago, do ktorego wraca jutro rano (czyli wlasnie jest w samolocie). W Madrycie jest w sprawach biznesowych i powiedzial mi co dokladnie robi, swoj zawod, ale przysiegam, nie pamietam. Byla to jakas bardzo dluga i skomplikowana nazwa, a on sam nie wygladal na biednego. Siedzielismy tak i gadalismy o roznych rzeczach, smiejac sie ogolnie z sytuacji, bo mimo wszystko nie byla ona raczej codzienna. Zaproponowal, ze zamowi dla mnie taksowke i zaplaci, ale szczerze, wolalam przejechac sie tym autobusem. Zebralam sie wiec z sofy i zgodzilam, aby mnie odprowadzil. Przy kazdym mijanym przystanku wzdychal zartobliwie z ulga, ze to jeszcze nie ten, haha. W ten sposob oboje zapewnilismy sobie calkiem mily spacer i niecodzienne spotkanie, ktore nie powiem, ale przynioslo mi troche radosci. Sean odprowadzil mnie na przystanek i kiedy upewnil sie, ze jest juz bezpiecznie (w istoscie bylo przez caly czas), pozegnal sie ze mna i pozyczyl udanego pobytu w Hiszpanii. :) Po powrocie do domu, chcialam zostawic mu wiadomosc w hotelu, z podziekowaniem, ale zapomnialam jego nazwiska, a pan z recepcji bez tego mialby problem z dostarczeniem dla niego wiadomosci. Pozostaje mi wiec miec nadzieje, ze byl  swiadomy mojej wdziecznosci. :)

Bus driver (inny niz poprzednio) pousmiechalal sie do mnie w drodze powrotnej i podwiozl niemal pod sam dom. 

A za chwilke, jak tylko wstawie posta i ogarne pokoj (moje ubrania zyja tam wlasnym zyciem, od kiedy wrocilam), zbieram sie na przystanek i jade do Moncloa, aby przesiasc sie tam na metro do Sol, gdzie mam sie spotkac z Ania (kolejna au pair). Przypuszczalnie dotrzemy tez do Plaza de España, dlatego, ze odbywa sie tam dzisiaj Gay Parade, wiec mozecie sie spodziewac relacji z tego wydarzenia. Buziaki! :)